Drugi najwyższy szczyt świata w lokalnym języku określany jest jako Czogori - Duża Góra, a nie K2, jak nazwali go Anglicy. To niejedyna próba zawłaszczenia. W relacjach podróżników pomija się też miejscowe wierzenia i tradycje oraz problemy ekonomiczne, a także katastrofę ekologiczną, której przyczyną jest zarówno położona tuż obok linia frontu, jak i śmieci pozostawiane przez wspinaczy - nie tylko plastik, lecz także trupy.

Z wyprawą polskich wspinaczy wyrusza w 1995 roku młody fotograf Olo, którego ojciec zginął tam dziesięć lat wcześniej. Podróż zmusza młodzieńca do stawienia czola własnym słabościom oraz mistycznej i społecznej rzeczywistości północnego Pakistanu. Mieszają się tam elementy islamu i buddyzmu oraz starożytnych wierzeń, po których przewodnikiem duchowym jest szejk Iskander oraz jego syn Karim i inni, niewidzialni dla himalaistów, miejscowi tragarze. Ola wciąga spór między miejscowymi a przybyszami z Europy oraz tajemnice Czogori, których korzenie tkwią w epoce wypraw Aleksandra Macedońskiego.

Powieść w fantastycznej formie ujawnia niewygodne zaplecze himalaizmu, pokazuje historię podboju gór wysokich oczami ich mieszkańców oraz natury: ekologia, duchy i przemiany w Polsce lat 90. widziane w lustrze wspinaczki wysokogórskiej.

W Pakistanie zostaje porwany przez talibów polski biznesmen. Grozi mu śmierć. Do akcji ratunkowej rusza supertajna jednostka Agencji Wywiadu, znana jako Sekcja. Szybko okazuje się jednak, że porwanie jest tylko częścią szerszego planu, w który zaangażowane są wywiady różnych państw, i staje się pretekstem do bezwzględnych rozgrywek politycznych w Polsce.

Pod kierunkiem ekscentrycznego Romana członkowie Sekcji, czyli Monika - absolwentka ASP, Dima - polski agent greckiego pochodzenia, oraz byli pracownicy Wydziału Q Ela i Witek, z narażeniem życia próbują zdemaskować zdrajcę działającego w szeregach polskiego wywiadu. Rozwiązanie szpiegowskiej zagadki wymaga podróży do Grecji, Rosji, Pakistanu i RPA.