Planeta Matka ma wiele sekretów i tajemnic, to źródło życia oraz śmierci. Żaden Bóg, żaden człowiek nie był w stanie zapanować nad roślinami i magiczną aurą wykorzystaną do podziału społeczeństwa. "Lobelia" to historia o dzielnych i zdeterminowanych jeziornych łucznikach walczących z Klasztorem Szarych Kapucynów. Kwiat Lobelii jest równie piękny co niebezpieczny, wodzi na pokuszenie... Wejdź razem z nami do świata magii pełnego duchów i władców jezior oraz lasów, ludziryji, aniołów czy demonów. Podejmij wyzwanie i wybierz się w drogę ku przeznaczeniu. Poznaj barwy, których nie widać na pierwszy rzut oka... Młody głos na rynku wydawniczym, który stworzył jedyny w swoim rodzaju świat w powieści. To fantastyka wyższych lotów, której słońce dopiero zaczyna wschodzić, ale wcale nie zamierza zajść. Przekonajcie się sami !

Nastanie mroku spowodowało, że każde jezioro na Planecie Matce w niedługim czasie musiało przemalować swoje wiosenne piękno na zimowo-depresyjne barwy, dla większości istot bez końca przykryte pod przyćmiewającym je płaszczem ciemności. Nikt na świecie już nie łudził się, że kiedyś jeszcze ujrzy pełnowymiarowe piękno natury, o którym zresztą w przeciągu kilku pokoleń nikt już nie będzie szczegółowo opowiadał. Żadna kartka w zakurzonej książce nie zastąpi emocjonalnych wypowiedzi ludzi o tym, czego niegdyś doświadczali, choćby właśnie w lasach i nad jeziorami. Nie ma sposobu na ponowne doznanie tych wszystkich wspaniałych widoków, zapachów i dźwięków. Ciemność stała się dla mieszkańców Planety Matki chlebem powszednim, którego czerstwą kromkę mogli albo z pełnym zdecydowaniem przeżuć i jakoś przełknąć, albo - po wgryzieniu się w nią - utracić mniejszą lub większą część swojego uzębienia. Jednak to i tak nie była dla nich najczarniejsza wizja przyszłości, bo przecież zawsze mogła ona być przyczyną czegoś więcej aniżeli tylko zwykłego potknięcia się o wystający z gleby konar.