Kanoniczna biografia kobiety, która zmieniła myślenie o wychowaniu i edukacji dzieci.
Maria Montessori nie była zwyczajną kobietą. Zdolna budzić najbardziej entuzjastyczne poparcie i najbardziej złośliwą krytykę, była w swoich czasach przedmiotem spekulacji, oszczerstw i plotek, a jeszcze dziś jej poczucie wolności i niewygodne nowatorstwo poglądów budzą sprzeczne reakcje.
Grazia Honegger Fresco z wrażliwością i wyczuciem opisuje poszczególne etapy życia kobiety, która stworzyła nowy kierunek w pedagogice dziecięcej. Snuje opowieść o latach edukacji, naznaczonych trudnościami związanymi z faktem, że Maria Montessori była wówczas jedyną kobietą z tytułem lekarskim w Rzymie. Dowiadujemy się o bolesnych doświadczeniach skrywanego macierzyństwa; o budzącym się feminizmie, poczuciu sprawiedliwości społecznej i świadomości nowej roli kobiety. Śledzimy, jak rodził się innowacyjny projekt pedagogiczny, oparty na podkreślaniu zasobów i wolności dziecka.
Dzięki cennemu wkładowi prawnuczki Marii, Caroliny Montessori, książka zawiera wiele nieznanych dotąd faktów z życia i pracy Marii.
"To najlepsza biografia Marii Montessori, jaką znam. Grazia Honegger Fresco jest montessorianką z serca i duszy, obdarzoną głęboką znajomością życia i działalności Marii Montessori, a jej książka nie jest ani nudną powtórką już znanych informacji, ani hagiografią. Autorka przeprowadziła bardzo dokładne badania we Włoszech i za granicą, sprawdzając oryginalne i prywatne dokumenty Marii Montessori oraz jej rodziny, a także słuchając tych, którzy znali ją osobiście. Wynikiem jest to całkowicie oryginalne arcydzieło". Carolina Montessori (prawnuczka Marii Montessori)
W tej historii więcej jest znaków zapytania niż faktów. Jej warszawskie adresy niby istnieją, ale ulice biegną inaczej, a domy już dawno zniknęły. Wychowankowie zapamiętali, że była bezszelestna, pojawiała się nieoczekiwanie i tak samo znikała. I być może z tego samego powodu o niej zapomniano - zniknęła w cieniu Janusza Korczaka.
UWAGI:
Bibliografia na stronie 263-[267]. Oznaczenia odpowiedzialności: Magdalena Kicińska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 633922 od dnia 2024-03-20 Powinna być zwrócona w dniu dzisiejszym.
Dla swoich rodziców okazała się wielkim zaskoczeniem - po jej narodzinach lekarze postawili diagnozę: córka nie będzie chodzić, mówić, widzieć ani słyszeć.Do pracy nad Basią zabrały się aż dwie matki: biologiczna i Matka Boska. Dzięki nim zaczęła stawiać pierwsze kroki i składać słowa, jednak tragiczna w skutkach operacja okaleczyła ją na dobre. Mimo wszystko Basia poszła na całość: wyprowadziła się z domu, zamieszkała w akademiku. Nie mogła zostać księdzem, ale została coachem. Przez tydzień była nawet celebrytką. Postanowiła odwiedzić papieża Franciszka i pojechała. autostopem. Potrafi czerpać z każdej chwili to, co najpiękniejsze. Ile się da i pełnymi garściami.Basia udowadnia, że wiara to nie tylko teoria czy hobby, a Boga można odnaleźć w każdym spotkanym człowieku. Nic nie odda jej sposobu opowiadania własnych kosmicznych przygód, ale ta książka może zachęcić do poznania Baśki osobiście. Bo warto!Jasiek Mela, podróżnik i działacz społeczny.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Barbara Turek, Dominika Frydrych.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tytuł niniejszej pracy odwołuje się do pojęcia "polifonia". Autor pragnął w ten sposób zasugerować możliwość przeniesienia znaczeń, które gromadzi wokół siebie ten termin w obszarze muzyki, na opisywane zagadnienia, obudzić skojarzenia, tak aby mogły one stanowić punkt wyjścia do refleksji związanych z tymi znaczeniami.
Nawiązanie do wielogłosowości, bardzo naturalnej, charakterystycznej dla ludzkiej kultury techniki "równoczesnego prowadzenia dwóch lub więcej głosów, z których każdy jest całkowicie niezależny od drugiego, choć pozostaje z nim w ściśle określonych relacjach harmonicznych" (Orawski 2010, s. 18), ma na celu nie tylko podkreślenie wielości, różnorodności tożsamości zawodowych pedagogów specjalnych, lecz także zwrócenie uwagi na to, że wspomniana różnorodność jest w stanie tworzyć harmonię, a przy tym prowadzić do synergii działań i nie przeradzać się w kakofonię.
