Kazimierzu, skąd ta forsa?
Cześć, jestem Zuzka. Mam dwanaście lat i mnóstwo marzeń.
Moi rodzice są łapaczami słońca, czyli naukowcami, którzy badają cząsteczki światła słonecznego. Jeśli nie wiecie, o czym mówię, znaczy, że żyjecie trochę dawniej niż ja. Pewnie jesteście z pokolenia moich dziadków i myślicie, że takie rzeczy jak łapanie słońca czy podróże w czasie nie są
możliwe. Otóż są.
Było ciemno i zimno, otuliłam się więc kocem, usiadłam na kanapie, zamknęłam oczy, Przycisnąłem guzik i... skoczyłam razem z paczką profesora Cebuli! Oni naprawdę przekraczają granice czasów! Widzieli z bliska Kazimierza Wielkiego i jego dworzan, zwiedzili średniowieczną Polskę, a kiedy wrócili, wiedzieli o niej wszystko. I ja też, choć byłam tam niezbyt długo i na doczepkę. Też musicie to przeżyć!
[Katarzyna Stoparczyk]
Seria Ale historia... z humorem przekazuje fakty historyczne i ciekawostki. Z drugiej części dowiecie się między innymi, ile ważyły kiedyś książki, do czego przydawały się siki, czym różnił się zbój od rycerza i wielu innych rzeczy.
Odpowiedzialność: | Grażyna Bąkiewicz ; ilustrował Artur Nowicki. |
Seria: | Ale historia... / Grażyna Bąkiewicz |
Hasła: | Kazimierz Wielki (król Polski ; 1310-1370) Polska Powieść historyczna Powieść przygodowa Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo "Nasza Księgarnia", 2016. |
Opis fizyczny: | 222, [2] strony : ilustracje ; 20 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Zakres czasowy: | 1310-1370 r. |
Twórcy: | Nowicki, Artur. Ilustracje |
Odbiorcy: | Dzieci. 9-13 lat. |
Powiązane zestawienia: | |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz | |
Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Nowości z działu Historyczne i przygodowe, o dawnych czasach, wojownikach, rycerzach, przenoszeniu się w czasie :
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Ale historia... można czytać w dowolnym porządku:
Jadwiga kontra JagiełłoCześć, jestem Gruby. Wszyscy w tej rodzinie (poza mną) jedzą sałatę, liczą kalorie i mają sprawy pod kontrolą. No cóż, może jestem podrzutkiem. Na nic próby przekonywania bliskich, że cukierki dodają energii i pewności siebie. Musiałbym chyba zostać bohaterem, by uwierzyli, że z nadwagą też można się do czegoś nadawać. Ale [...] |
Kazimierzu, skąd ta forsa?Cześć, jestem Zuzka. Mam dwanaście lat i mnóstwo marzeń. Moi rodzice są łapaczami słońca, czyli naukowcami, którzy badają cząsteczki światła słonecznego. Jeśli nie wiecie, o czym mówię, znaczy, że żyjecie trochę dawniej niż ja. Pewnie jesteście z pokolenia moich dziadków i myślicie, że takie rzeczy jak łapanie słońca [...] |
Mamy niepodległość!Cześć, jestem Ola i uważam, że życie jest super! Od pewnego czasu trenuję ju-jitsu. Trener twierdzi, że mam zadatki na mistrzynię i wytypował mnie do zawodów. Problem w tym, że rodzice muszą wyrazić zgodę, a moi myślą, że chodzę na balet. Grupa nastolatków przenosi się do Polski z dziewiętnastego i dwudziestego wieku. [...] |
Mieszko, ty wikingu!Nazywam się Aleks i mam dwanaście lat. Moim największym problemem jest to, że nie trafiam tam, gdzie powinienem. Rozumiecie, nie te drzwi, nie ta ulica, nie ten czas. Mój tata jest recykloserem i zajmuje się badaniem, do czego służą rzeczy znalezione w czasoprzestrzeni. Jeśli nie wiecie, o czym mówię, znaczy, że żyjecie trochę [...] |
Stasiu, co ty robisz?Cześć, jestem Słoniu i jestem super! Sto razy lepszy niż inni. Mam muskuły i tatę dyrektora. Tata lubi, jak zwyciężam, więc się staram. Jedno, co mnie martwi, to moje urodziny. Powinienem zaprosić kolegów. Rzecz w tym, że ich nie mam. Grupa nastolatków przenosi się do osiemnastowiecznej Polski. Muszą sprawdzić, kto odpowiada za [...] |
Ta potworna wojnaCześć, jestem Witek i lubię rozmyślać o dziwnych rzeczach. Moi rodzice są artystami i zarazili mnie swoją fascynacją niewidzialnym światem fal. Zawsze noszę słuchawki na uszach, ale nie po to, aby słuchać muzy, tylko żeby zanurzyć się w krainie fal, które, nie bujam, gadają! Grupka nastolatków przenosi się w czasy drugiej [...] |
Ta śmieszna i straszna PRLCześć, jestem Mela, mam dwanaście lat i pstro w głowie. Lubię się wygłupiać i lubię, jak inni się z tych wygłupów śmieją. Marzę, żeby nauczyć się grać na saksofonie jak moja prababka. Podobno była z niej niezła buntowniczka. Chciałabym ją poznać. Grupka nastolatków przenosi się w lata 50. XX wieku. Mają sprawdzić, [...] |