"Można się pokłócić, potem się pogodzić. Można zbudować dom i go zburzyć. Ale nic, nikt i nigdy nie cofnie człowieka, który znalazł się po drugiej stronie życia. To jest powód, żeby z całych sił walczyć o każde ludzkie istnienie" - mówi profesor Alicja Chybicka, onkolog dziecięcy, hematolog, pediatra, immunolog, specjalista medycyny paliatywnej.
Trudno policzyć, ile dzieci wyleczyła z ciężkich, śmiertelnie groźnych chorób nowotworowych. Niektóre z nich miały zaledwie kilkanaście procent na przeżycie. Dziś studiują, pracują, nagrywają teledyski, jeżdżą konno. I chcą być onkologami.
Ta książka wyjaśnia, dlaczego szanse leczenia chorób nowotworowych u dzieci były bardzo niskie i jakie przełomy w medycynie zaczęły odwracać ten trend.
To również opowieści pacjentów, którzy dają świadectwo tego, że dzięki nadziei i determinacji - walkę z rakiem można wygrać.
"Chciałabym z wysokości ośmiotysięcznika zobaczyć świat, w którym już nigdy żadne dziecko nie zachoruje na nowotwór. W którym my, lekarze onkolodzy dziecięcy, już nie będziemy potrzebni.
Prowadzę wojnę z panem Bogiem o każde ludzkie istnienie po to, by mogło pozostać na tym świecie jak najdłużej." prof. Alicja Chybicka
Jak żyć dłużej i czuć się lepiej : odkrycia noblisty dotyczące terapii witaminami i składnikami odżywczymi Tytuł oryginału: "How to live longer and feel better".
Ta książka weszła do klasyki gatunku. Jej główne założenia pozostają aktualne pomimo upływu czasu, a teraz po raz pierwszy trafiają do polskich czytelników.W tym bestsellerze The New York Timesa znajdziesz:• rady, jak dzięki suplementacji wieść pełniejsze, dłuższe i pozbawione chorób życie;• dawkowanie poszczególnych witamin;• metody wspomagania układu immunologicznego i narzadów zmysłów;• wskazówki, jak poradzić sobie zarówno z niegroźnym przeziębieniem, jak i poważniejszymi infekcjami, na czele z grypą;• opis witamin wspomagających gojenie się ran i przywracających właściwą aktywność mięśniom;• praktyczne porady dotyczące dbania o serce i układ krążenia;• nieznane informacje odnośnie witaminy C i jej ochronnego działania przed rakiem;• suplementy mogące wspomóc mózg i opóźnić proces starzenia się;• sposoby na wyeliminowanie alergii, artretyzmu i reumatyzmu;• przewagę witamin nad lekami. Ta książka to Twoja recepta na zdrowie bez skutków ubocznych!
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: bestseller New York Timesa. Bibliografia na stronach 445-478. Oznaczenia odpowiedzialności: Linus Pauling ; [tłumaczenie Barbara Mińska].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nowa seria z uwielbianymi przez dzieci bohaterami, którzy mierzą się z wyzwaniami dnia codziennego.
Jano nie czuje się najlepiej. Boli go głowa, ma podwyższoną temperaturę, katar i kaszel. Trzeba odwiedzić lekarza! Podczas wizyty Jano ma pobieraną krew, ale dzielnie to znosi. Żeby wyzdrowieć, będzie potrzebował dużo odpoczynku.
"Jano i Wito u lekarza" to książka, która oswoi dzieci z gabinetem lekarskim i rozmaitymi zabiegami, w tym korzystaniem z nebulizatora i przyjmowaniem leków.
UWAGI:
Opis według okładki. Okładka wliczona w paginację. Oznaczenia odpowiedzialności: Wiola Wołoszyn, Przemek Liput.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 638805 od dnia 2024-06-12 Wypożyczona, do dnia 2024-07-12
Doświadczenia płynące z wieloletniej praktyki logopedycznej Autora, wsparte wiedzą zdobytą dzięki językoznawstwu kognitywnemu, przyczyniły się do innego nieco spojrzenia na zjawisko zaburzeń płynności mówienia u osób jąkających się w różnym wieku. Zaburzenia mówienia o charakterze jąkania odznaczają się podobną częstością występowania we wszystkich grupach wiekowych. Jest to wnikliwe opracowanie na temat jąkania się dzieci, młodzieży i dorosłych w ujęciu logopedycznym i neurologopedycznym. Książka zawiera obszerną relację ze studiów nad literaturą przedmiotu, autorskie ujęcie problematyki zaburzeń realizacji jednostek mowy (głoska, sylaba, wyraz, fraza, zdanie) przez jąkających się oraz wybrane wyniki badań przeprowadzonych przez autora w tym zakresie. Ważne miejsce zajmuje rozdział poświęcony diagnozie i terapii osób jąkających się.
Rozdział 1. Realizacja płynnego mówienia w procesie habituacji – aspekty kognitywne
1.1. Automatyzacja ścieżki kognitywnej aktu komunikacji
1.2. Płynność mówienia a komunikacja
1.3. Rozwojowa niepłynność mówienia a jąkanie wczesnodziecięce
Rozdział 2. Dysfunkcje w akwizycji języka
2.1. Językoznawstwo kognitywne a akwizycja języka
2.2. Kognitywno-lingwistyczne podejście do zaburzeń płynności mówienia o charakterze jąkania
2.2.1. Historyczne przesłanki podejścia kognitywno-lingwistycznego w jąkaniu
2.2.2. Konceptualne modele definicji języka i jąkania
2.2.3. Przegląd badań i opisów klinicznych konceptualnych modeli jąkania i języka
Rozdział 3. Etiologia jąkania, diagnostyka i terapia logopedyczna jąkających się
3.1. Etiologia jąkania
3.1.1. Definicje jąkania
3.1.2. Teorie jąkania
3.1.3. Częstość występowania jąkania a organizacja mózgu
3.2. Diagnoza jąkających się
3.2.1. Pojęcia i modele diagnozy logopedycznej
3.2.2. Wybrane metody diagnostyczne jąkających się
3.3. Terapia jąkających się
3.3.1. Ogólne założenia terapii logopedycznej
3.3.2. Metody terapii jąkających się
3.3.3. Funkcjonowanie głosek w jąkaniu i terapii jąkających się
3.3.4. Związek fonologii z logopedią w jąkaniu (niektóre aspekty terapeutyczne)
3.3.5. Zachowanie spółgłosek w terapii jąkania
3.3.6. Zachowanie samogłosek w terapii jąkania
3.3.7. Podstawy zmodyfikowanego programu psychofizjologicznej terapii jąkających się
3.3.8. Efektywność grupowej terapii jąkających się prowadzonej w warunkach intensywnego programu terapeutycznego
Rozdział 4. Założenia metodologiczne badań prototypowo zaburzonej, niepłynnej realizacji jednostek mowy i objawów pozajęzykowych
4.1. Problematyka badań i hipotezy empiryczne
4.2. Metody badań
4.3. Procedura badań – zmienne i charakterystyka badanych
Rozdział 5. Wyniki badań własnych nad prototypowością jąkania się w odpowiednich grupach wiekowych ze wskazaniem na aplikację
5.1. Opis badań statystycznych
5.2. Porównanie frekwencji występowania niepłynnej realizacji jednostek mowy i innych symptomów jąkania na tle grup wiekowych
5.2.1. Analiza wynikow badań nad typem jąkania tonicznego
5.2.1.1. Występowanie jąkania o typie blokowania tonicznego na poziomie głoski
5.2.1.2. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie samogłoski
5.2.1.3. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie spółgłoski
5.2.1.4. Występowanie jąkania o typie tonicznym równolegle na poziomie samogłoski i spółgłoski
5.2.1.5. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy
5.2.1.6. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy przed samogłoską
5.2.1.7. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzy przed spółgłoską
5.2.1.8. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie napiętej pauzyrównolegle przed samogłoską i spółgłoską
5.2.1.9. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania głoski
5.2.1.10. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania samogłoski
5.2.1.11. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania spółgłoski
5.2.1.12. Występowanie jąkania o typie tonicznym na poziomie nienaturalnego przedłużania równolegle samogłoski i spółgłoski
5.2.2. Analiza wyników badań w zakresie blokowania klonicznego
5.2.2.1. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie głoski
5.2.2.2. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie samogłoski
5.2.2.3. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie spółgłoski
5.2.2.4. Występowanie jąkania o typie klonicznym równolegle na poziomie samogłoski i spółgłoski
5.2.2.5. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby
5.2.2.6. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby otwartej z samogłoską i nagłosową spółgłoską zwarto-wybuchową
5.2.2.7. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby otwartej z nagłosową spółgłoską inną niż zwarto-wybuchowa
5.2.2.8. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby zamkniętej z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową
5.2.2.9. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie sylaby zamkniętej z nagłosową spółgłoską (poza zwarto-wybuchową)
5.2.2.10. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu
5.2.2.11. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową następnego wyrazu
5.2.2.12. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie wyrazu z pozostałymi spółgłoskami (poza zwarto-wybuchowymi) kolejnego wyrazu w zdaniu
5.2.2.13. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy
5.2.2.14. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy z nagłosową samogłoską i spółgłoską zwarto-wybuchową kolejnego wyrazu frazy
5.2.2.15. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie frazy pozostałymi nagłosowymi spółgłoskami (poza zwarto-wybuchowymi) pierwszego wyrazu kolejnej frazy
5.2.2.16. Występowanie jąkania o typie klonicznym na poziomie zdania
5.2.3. Występowanie jąkania o typie kloniczno-tonicznym z zaznaczeniem rodzaju głoski
5.3. Ocena występowania innych objawów i zjawisk poza językowych towarzyszących jąkaniu
5.3.1. Ocena częstotliwości jąkania
5.3.2. Ocena częstotliwości jąkania (w skali 5-stopniowej) w mowie spontanicznej i czytaniu tekstu w badanych grupach
5.3.3. Ocena tempa mówienia w mowie spontanicznej i czytaniu tekstu w badanych grupach
5.3.4. Ocena czasu trwania momentów niepłynności (w 5-stopniowej skali) w badanych grupach
5.3.5. Występowanie nienaturalnych reakcji (objawów neuromięśniowych, wegetatywnych i psychologicznych, tzw. wspołruchów, w skali
5-stopniowej) w badanych grupach
5.3.6. Występowanie objawów logofobicznych (w skali 5-stopniowej) w badanych grupach
Podsumowanie
UWAGI:
Aneks na stronach [227]-231: "Wkładka do karty logopedycznej - przeznaczona dla jąkających się". Bibliografia na stronach 205-219. Oznaczenia odpowiedzialności: Mieczysław Chęciek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 631149 od dnia 2024-06-11 Wypożyczona, do dnia 2024-07-11
Jedz, by pokonać chorobę : 5 dróg od jedzenia do uzdrowienia, które zna nauka Tytuł oryginału: "Eat to beat disease : the new science of how the body can heal itself,".
W Twoim ciele nieustannie zachodzi pięć procesów, od których zależy Twoje zdrowie: - tworzą się nowe naczynia krwionośne, - replikuje się DNA, - komórki macierzyste naprawiają zniszczone tkanki, - mnoży się flora bakteryjna, - komórki odpornościowe zwalczają intruzów np. wirusy.
Jeśli któryś z nich nie zachodzi prawidłowo, zaczynasz chorować. Jeśli któryś z nich odpowiednio wzmocnisz, zaczynasz zdrowieć. A to wszystko zależy od tego, co jesz!
"Zastosuj niezwykle prosty i skuteczny model 5x5x5! Ciesz się jedzeniem i życiem!
Jedz, by pokonać chorobę ucieszy cię, zadziwi i zainspiruje do zdrowego jedzenia i zwyciężania chorób. Pamiętaj, że to ty kontrolujesz własne przeznaczenie."
UWAGI:
Na okładce: angiogeneza, odporność, mikrobiom, regeneracja, DNA. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: William W. Li ; tłumaczenie Aleksandra Żak.
