W Spowiedzi mordercy. Opowiedzianej w jedną noc Roth zamienia ustny przekaz chasydzki we fragmentaryczną i wielowątkową rekonstrukcję dokonaną przez postać narratora z nowoczesnej powieści: głos opowiadający o swoich dwu Icherzahler zaczyna od modelu magida chasydzkiego, by dojść do conradowskiego kapitana Marlowa. Dziewięć dziesiątych Spowiedzi mordercy... należy bez wątpienia do zamkniętej struktury przypowieści chasydzkiej i tradycyjnej opowieści: historia Gołubczyka opowiedziana jest z dystansem przez wszechwiedzącego narratora, który przenosi ją w przeszłość, osądza ją w tym samym momencie, w którym o niej mówi, i wymienia dosłownie jej alegoryczne znaczenia. Lecz na końcu bohater wychodzi z paraboli i wchodzi w powieść... Jego opowieść stopniowo zamienia się dla słuchaczy w prawdziwy Erlebnis (doświadczenia przeżyte), żłobi zmarszczki i bruzdy na ich twarzach, jak gdyby oni również przeżyli te wydarzenia i przyjmowali na siebie ciężar życia Gołubczyka, albo przynajmniej tego, co im zostało przkazane w opowieści i co stało się odtąd determinującym składnikiem ich życia. Caludio MagrisDaleko, ale od czego? Joseph Rothi tradycja Żydów wschodnioeuropejskich
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Joseph Roth ; przełożył Józef Wittlin ; wstęp Michał Paweł Markowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W "Tarabasie" rzeczywiście nie ma ani analizy, ani motywacji, a tylko przedstawienie. Psychologia sprowadzona jest do exemplum i jak w ewangelicznej przypowieści zawarta w czystym opowiadaniu. Nawrócenie Tarabasa nie jest analizowane ani usprawiedliwiane, tylko opowiedziane; Roth inspiruje się gatunkiem literackim, który Martin Buber nazywa "świętą anegdotą", w którym "wypowiedź może wyraźnie być powiązana" ze zdarzeniem. W świetle takiej nierozdzielnej jedności faktów i sensów, życia i nauki, każde zasugerowane podobieństwo rozwiązuje się w jednym tylko z możliwych zakończeń: symbolika seksualna aktu strzelania z broni palnej zmienia się tedy w legendarną rzeczywistość bluźnierczych strzałów do malowideł przedstawiających akty kobiece, które zapowiadają dwuznaczny "cud", zwiastujący przemoc i obserwowany oczyma przesądnego i podekscytowanego tłumu jako nadziemskie zjawisko wyrażone w formach ikonograficznych średniowiecznej sztuki sakralnej". [Claudio Magris, "Daleko, ale od czego? Joseph Roth i tradycja Żydów wschodnioeuropejskich"].
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Joseph Roth ; przełożył Izydor Berman ; wstęp Piotr Paziński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Podobnie jak opowiadania, również dramaty publikowane są w Dziełach zebranych w ustalonej przez autora kolejności, tzn. poczynając od utworów najnowszych. Zamieszczone w Teatrze 1 utwory pochodzą z lat 1986-1993 i tylko jeden z nich, Portret, był wydany wcześniej w Polsce. Najbardziej znana jest Miłość na Krymie, rodzaj pastiszu nawiązującego do różnych epok i realiów historycznych Rosji oraz rosyjskiego dramatu.
Dramaty zamieszczone w tym tomie mają niewątpliwie odniesienia do rzeczywistych historycznych wydarzeń. Powstały w okresie legalnego i podziemnego działania "Solidarności" i w czasach stanu wojennego, jednakże nie są to sztuki historyczne. Tragiczne wydarzenia wczesnych lat osiemdziesiątych czy okres drugiej wojny światowej, w którym rozgrywa się dramat Pieszo, to tylko tła sytuacji, w jakich znaleźli się bohaterowie. Głównym motywem jest problem relacji międzyludzkich, uzależnienia od okoliczności historycznych lub drugiego człowieka, podstępna walka i samotność.
Miłosz wobec faszyzmu i komunizmu. Pierwsze wydanie rozproszonych tekstów z okresu wojny i lat powojennych. Zgromadzone w tym tomie teksty dają się czytać zarówno jako wielogatunkowy i wielobarwny opis pełnej paroksyzmów dwudziestowiecznej historii, jak i relacja z nieraz bolesnych i tragicznych doświadczeń oraz wewnętrznych rozterek autora. Kreślą przy tym społeczno-polityczny pejzaż Polski i Stanów Zjednoczonych za prezydentury Harry’ego S. Trumana. Miłosz, w latach 1945-1951 urzędnik ambasady i konsulatu Polski Ludowej w Nowym Jorku, a następnie w Waszyngtonie, toczył w swym pisarstwie swoistą grę z cenzurą reżimu stalinowskiego, stereotypami na temat Ameryki pokutującymi w Polsce, zmagał się z niewiedzą oraz obojętnością znacznej części społeczeństwa amerykańskiego oraz amerykańskiej Polonii wobec konfrontacji ludności Europy Środkowej z dwiema formami totalitaryzmu. Tom zawiera artykuły, szkice, eseje, listy otwarte, odpowiedzi na ankiety i recenzje, a także dramat pt. Prolog, które Czesław Miłosz napisał w latach 1945-1951 oraz w okresie drugiej wojny światowej. Wiele z tych tekstów było dotychczas rozproszonych w trudno dostępnych polskich oraz obcojęzycznych czasopismach i będą dla czytelnika niemałą niespodzianką.
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Czesław Miłosz ; zebrali i opracowali pod kierunkiem Aleksandra Fiuta Mateusz Antoniuk, Stanley Bill, Karina [>>] Jarzyńska, Ewa Kołodziejczyk, Marzena Woźniak-Łabieniec.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wiedeńskie znaki czasu to nie tylko zbiór felietonów, ale i uwertura do późniejszych wielkich dzieł Josepha Rotha. To nie tylko książka o wielkim mieście, ale może przede wszystkim opowieść o końcu świata mającym epicentrum w Wiedniu. Katastrofa Wiednia pomogła zrozumieć Rothowi katastrofę monarchii. Katastrofa monarchii uczyniła z Rotha "stronnika Habsburgów bez ojczyzny [oraz] kosmopolitę i mnicha, dla którego świat cały był pustelnią". Joseph Roth będzie później mitologizował Cekanię, ale w jego gorących felietonach o życiu wielkiego miasta z lat 1918-1919 trudno dopatrzyć się mitologizowania. To raczej znakomity barometr problemów, przed jakimi stanął Wiedeń i Wiedeńczycy w wyniku upadku ich monarchii i końca pewnego świata. Jacek Purchla
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Joseph Roth ; przełożył Małgorzata Łukasiak-Zięba ; wstęp Jacek Purchla.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni