Kim jest zdrajca? Dlaczego opowieści o zdrajcach i kolaborantach są zwykle silniej zakorzenione w świadomości Polaków niż mity o bohaterach i wybawcach?Agnieszka Haska na podstawie licznych i różnorodnych źródeł rekonstruuje pojęcie zdrady od XVIII wieku do dziś, pokazując, jaką rolę pełni zdrada w polskiej kulturze i historii. Jej książka to fascynująca wyprawa w przeszłość, pozwalająca odpowiedzieć na pytanie, dlaczego w XXI wieku wciąż oskarżamy się o zdradę i dlaczego jesteśmy tak bardzo wobec siebie nieufni.
Mark Kurlansky zapuszczał się w wąskie uliczki "żółtego miasta" przez blisko trzydzieści lat. Podążał śladami Hemingwaya, Greena, Carpentiera, czytał wielbionego przez habaneros Lorcę, spędzał noce w legendarnych kawiarniach i sam sprawdził prawdziwość zdania, które Errol Flynn nabazgrał na ścianie jednej z nich:"Najlepsze miejsce, żeby się upić". Bo przecież tu powstały popularne drinki: cuba libre, daiquiri, mojito. Ta książka to wyznanie uczuć Kurlansky`ego do tego niezwykłego miasta. Bo -jak sam pisze - Hawana, ze wszystkimi swoimi zapachami, rozsypującymi się murami, izolacją i trudną historią, jest najbardziej romantycznym miastem na świecie. Jednak Hawana to nie tylko miasto słońca, zabawy i tańca. Nie można jej zrozumieć bez poznania jej tragicznej, burzliwej historii: kolonializmu, protektoratu USA, reżimu Batisty, rewolucji Fidela Castro i dominacji Związku Radzieckiego.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 179-184. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Mark Kurlansky ; przełożył Tomasz Fiedorek.
Jedna dziewczyna, rok jej życia i testowanie 12 poradników, które mają pomóc pokonać własne ograniczenia i zmienić życie na lepsze. W wieku trzydziestu sześciu lat Marianne Power doszła do wniosku, że nie jest zadowolona ze swojego życia. Choć odnosiła sukcesy na polu zawodowym, miała udane życie towarzyskie i mogła cieszyć się niezależnością, nigdy nie była w poważnym związku, nie miała oszczędności, a jej neurotyczna natura przyczyniała się do permanentnego niepokoju i zaniżonej samooceny. Marianne Power postanowiła przeznaczyć jeden rok na testowanie poczytnych poradników z gatunku "self-help" i ocenić, czy dzięki zawartym w nich wskazówkom będzie w stanie odnaleźć szczęście. Swój eksperyment dowcipnie opisywała, starając się pokazać: różnorodność rad, które znajdujemy w poradnikach i konsekwencje traktowania samopomocowych poradników jako najważniejszego życiowego drogowskazu, wyroczni, z której czerpie się wzory postępowania, miotanie się między wyborami, konieczność nabycia umiejętności odnoszenia się z dystansem do potrzeb (niekiedy wyimaginowanych) i odpowiedniego ich potraktowania.
UWAGI:
Źródła cytatów i bibliografia na stronie [430]. Oznaczenia odpowiedzialności: Marianne Power, [przekład Adrianna Celińska].
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 016309 od dnia 2024-07-08 Wypożyczona, do dnia 2024-09-06
Książka poświęcona została problematyce zarządzania informacją (public relations) we współczesnej, otwartej, sieciowej i wielowarstwowej organizacji. W drugim, poszerzonym wydaniu dodano rozdział, w którym omówiono kolejne hipertekstualne modele zarządzania informacją. Przedstawiono w nim porostowy model public relations. Wskazano na podobieństwo między anatomią porostu a strukturą hiperteskualnego modelu PR. Zaprezentowane modele mają na celu ukazanie: dynamicznego rozwoju nowych mediów, przenikania się dwóch warstw organizacyjnej komunikacji-wirtualnej i realnej oraz szeroko pojętego obiegu informacji pomiędzy działem PR a grupami docelowymi, a także samą organizacją i jej otoczeniem. Tytułowy model public relations z jednej strony stanowi próbę sprostania nowomedialnym wyzwaniom współczesności, z drugiej zaś nawiązuje do tradycji i modelu dwustronnego symetrycznego komunikowania.
