Ta książka powstała z miłości - do Afryki, w której od pierwszej chwili poczułam się tak, jak gdybym wróciła do domu. I z zauroczenia - pięknymi, odważnymi, silnymi kobietami, których tak wiele w Afryce spotkałam. Smukłe Turkanki żyjące na terenach, gdzie nikt z nas nie przetrwałby tygodnia. Dumne Hamerki domagające się chłosty, by okazać swą odwagę. Piękne Himba o nieskazitelnie gładkiej skórze dzięki stosowaniu makijażu otjize. Kobiety Suahili, które w swych sekretnych rytuałach łączą kamasutrę z rytmami afrykańskich bębnów i których stroje mówią. Białe Afrykanki, które od pokoleń albo zaledwie od kilku lat mają swój dom tam, skąd wszyscy wyszliśmy. Ta książka to zbiór opowieści o nich, historie naszych spotkań, historie ich życia. Zapis niezapomnianych chwil spędzonych razem... gdzieś w Afryce.
Dipo Faloyin, redaktor magazynu "Vice", w tej zabawnej i wnikliwej książce zabierze cię w zapierającą dech w piersiach podróż, która rozpoczyna się w piętnastomilionowej, tętniącej życiem metropolii Lagos. Tak, w Afryce są metropolie! To będzie jedno z wielu odkryć, jakich dokonasz podczas tej lektury.
Zmagania z dziedzictwem kolonialnym. Kręte drogi wiodące ku demokracji. Kompleks białego człowieka i szkody wyrządzone Afryce przez akcje charytatywne. Zgadza się, ta książka naprawdę zaskakuje!
Faloyin z dowcipem i wdziękiem rozbraja szkodliwe wyobrażenia na temat Afryki. "Bieda albo safari" - zżyma się autor i dodaje: "Bez względu na to, jak bardzo staram się wyjaśnić, że dorastałem w rozbuchanej metropolii, zbyt wielu potrafi sobie tylko wyobrazić to, do czego zostali zaprogramowani. Nie potrafią sobie przedstawić szkoły podstawowej mojej mamy ze szczęśliwymi, dobrze odżywionymi dziećmi wbiegającymi przez bramę co rano, bo różne międzynarodowe organizacje dobroczynne przekonały ich, że młody człowiek w Afryce koniecznie musi być otoczony chmarą much". Opowiada również o nadziei, jaką niosą organizowane przez młode pokolenie ruchy polityczne i społeczne definiujące Afrykę od nowa, na własnych warunkach.
Utrwalony w kulturze stereotypowy obraz Afryki domaga się natychmiastowej korekty, a "Afryka to nie państwo" jest idealną odpowiedzią na tę potrzebę. opis pochodzi ze strony wydawcy
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Dipo Faloyin ; z języka angielskiego przełożył Wojciech Charchalis.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 016538 od dnia 2024-04-09 Wypożyczona, do dnia 2024-06-08
Afrykański system ochrony praw człowieka był dotąd w sferze nauki polskiej obszarem intuicyjnych ocen, stereotypowych poglądów i uogólneń. Unikatowa książka dr. Marka Jana Wasińskiego wypełnia tę lukę. Postawione w niej tezy są oryginalne, często także na tle nauki europejskiej i światowej. Logiczne, przekonujące, a ponadto jasno zaprezentowane i łatwe do zrozumienia wnioski zostały sformułowane na podstawie solidnie przeprowadzonych badań. Ze względu na zakres i charakter podjętych analiz publikacja jest bezkonkurencyjna.Na podstawie recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Jasudowicza
Część Pierwsza. Na drodze do Nairobi. Geneza Karty Afrykańskiej 31
I. Uwagi wstępne 31
II. Na początku drogi. Warunki początkowe 33
II.1. Rola państw afrykańskich w tworzeniu podstaw uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka 33
II.2. Dziedzictwo kolonializmu 41
III. Pierwsze kroki. Inicjatywy MKP (1961–1978) 44
III.1. Rachunek otwarcia. W poszukiwaniu praworządności 44
III.2. Antecedencje Karty Afrykańskiej w debacie naukowej 47
IV. Koncepcja afrykańskiego reżimu międzynarodowej ochrony praw człowieka w działaniach ONZ (1966–1973) 53
IV.1. Seminarium o prawach człowieka w państwach rozwijających się (Dakar, 1966) 55
IV.2. Raport Forshella (1968) 56
IV.3. Seminarium nt. regionalnej komisji praw człowieka w Afryce (Kair, 1969) 57
IV.4. Konferencja prawników afrykańskich na temat sytuacji jednostki w procesie prawnym (Addis Abeba, 1971) 59
IV.5. Seminarium nt. promocji praw człowieka w Afryce (Dar es Salaam, 1973) 60
V. Prace nad Kartą Afrykańską na forum OJA (1979–1981) 62
V.1. Geopolityczne przyczyny zainicjowania procesu prawotwórczego 62
V.2. Szczyt OJA w Monrowii oraz Propozycja z Monrowii (1979) 72
V.3. Travaux préparatoires 75
Część Druga. Karta Afrykańska jako traktat 85
I. Podstawowe parametry Karty Afrykańskiej 85
I.1. Struktura dokumentu 85
I.2. Natura i charakter zobowiązań wynikających z Karty 86
I.3. Protokoły dodatkowe 87
I.4. Cechy charakterystyczne Karty Afrykańskiej 88
II. Obowiązywanie w wymiarze przestrzennym 92
II.1. Terytorialne obowiązywanie traktatu. Uwagi wprowadzające 92
II.2. Sprawowanie jurysdykcji jako warunek odpowiedzialności za naruszenie Karty 93
II.3. Obowiązywanie ekstraterytorialne 97
III. Obowiązywanie w wymiarze temporalnym 104
III.1. Początek obowiązywania. Zagadnienie, tzw. naruszenia ciągłego 104
III.2. Dopuszczalność wypowiedzenia Karty 106
IV. Obowiązywanie w wymiarze podmiotowym 108
V. Mechanizmy wprowadzania zmian reżimu traktatowego 108
V.1. Poprawki 109
V.2. Protokoły i specjalne porozumienia 110
V.3. Dopuszczalność składania zastrzeżeń 110
VI. Dopuszczalność ograniczania przez państwo gwarantowanych praw 115
VI.1. Limitacja praw człowieka 116
VI.2. Derogacja praw człowieka 127
VII. Karta Afrykańska w krajowych porządkach prawnych 132
VII.1. Regulacje konstytucyjne wyznaczające miejsce Karty w systemach prawa krajowego państw afrykańskich 133
VII.2. Orzecznictwo sądów krajowych 136
VIII. Mechanizmy ochrony gwarantowanych praw w ramach systemu afrykańskiego 153
Część Trzecia. Afrykańska Komisja Praw Człowieka i Ludów 159
I. Ogólne omówienie 159
II. Podstawowe zagadnienia organizacyjne 160
II.1. Kluczowe akty prawne 160
II.2. Siedziba 161
II.3. Finansowanie 165
II.4. Skład 168
II.5. Struktura wewnętrzna 171
II.6. Sekretariat 172
II.7. Przebieg sesji 173
III. Funkcje w zakresie promocji praw człowieka 178
III.1. Badanie sprawozdań okresowych państw 179
III.2. Mechanizmy specjalne 187
III.3. Wizyty promujące respektowanie praw człowieka 198
III.4. Przyjmowanie rezolucji 202
III.5. Inne aktywności promocyjne 206
IV. Funkcje w zakresie ochrony praw człowieka 208
IV.1. Przyjmowanie i rozpatrywanie zawiadomień indywidualnych 208
IV.2. Przyjmowanie i rozpatrywanie zawiadomień państwowych 298
IV.3. Organizowanie misji ochronnych 301
V. Funkcje związane z interpretacją Karty Afrykańskiej 305
Część Czwarta. Afrykański Trybunał Praw Człowieka i Ludów 311
I. Geneza instytucji 311
II. Podstawowe zagadnienia organizacyjne 315
III. Jurysdykcja Trybunału 319
III.1. Jurysdykcja sporna 319
III.2. Jurysdykcja doradcza 335
IV. Aktywności autopromocyjne 339
V. Stosunki między Trybunałem a Komisją. Zasady współpracy oraz przepływ spraw 342
V.1. Postępowanie w sprawie, w której skarga została złożona bezpośrednio do Trybunału 344
V.2. Postępowanie w sprawie, w której zawiadomienie wpłynęło do Komisji 346
Zakończenie 351
Źródła 357
I. Traktaty 357
II. Ważniejsze dokumenty i sprawozdania 358
III. Orzecznictwo 364
IV. Zbiory źródeł 380
Bibliografia 381
The African Charter on Human and Peoples’ Rights. The Normative Pillar of the African Regional Human Rights System 393
Od redakcji 395
UWAGI:
Oznaczenie stanu prawnego w nocie od autora. Bibliografia na stronach 381-392. Źródła na stronach 357-380. Streszczenie w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Marek Jan Wasiński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
