W badaniu przeprowadzonym na zlecenie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej trzydzieści procent - czyli ponad dziewięć milionów - dorosłych Polaków potwierdziło, że było sprawcami przemocy w rodzinie. Siedemnaście procent skrzywdziło bliskich kilka razy, a trzy procent wielokrotnie.
Mężczyźni katują żony i dzieci. Bici synowie dorastają i znęcają się nad swoimi partnerkami i dziećmi. Krzywdzone dziewczynki wpadają w szpony toksycznych mężów. Dorosłe dzieci dręczą zniedołężniałych rodziców. Silniejsi terroryzują słabszych, zdrowi niepełnosprawnych, ci, którzy mają władzę, kontrolują i ranią swoich podopiecznych.
Przez nasze domy płynie rzeka agresji, bólu, cierpienia i nienawiści. Oficjalne statystyki to wierzchołek góry lodowej.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jacek Hołub.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Próbowałam już wszystkiego : jak radzić sobie z niesfornym dzieckiem bez bicia i krzyku Tytuł oryginału: "J`ai tout essayé! : opposition, pleurs et crises de rage : traverser sans dommage la période de 1 ? 5 ans". "Jak radzić sobie z niesfornym dzieckiem bez bicia i krzyku "
Jak radzić sobie z niesfornym dzieckiem bez bicia i krzyku
Problemy wychowawcze? To prostsze, niż myślisz!
Twój syn grymasi? Twoja córka znowu wpadła w furię? Twoje dziecko okłamało cię z miną zawodowego pokerzysty lub zaklęło niczym odrażający gangster z kultowego westernu? A może nieustannie wdaje się w bójki?
Wychowywanie kilkuletniego dziecka to nie lada wyzwanie. Dzięki tej książce dowiesz się m.in.: - Czemu warto zostawić dziecku swoje zdjęcie albo chusteczkę, gdy idzie do przedszkola? - Dlaczego, kiedy dziecko dostaje ataku furii, należy je mocno przytulić? - Dlaczego lepiej jest mówić dziecku: "stop" zamiast "nie"? - Czemu dobrze jest zachęcać dziecko do mówienia: "a niech to"?
Jeśli sądzisz, że próbowałaś/łeś już wszystkiego, a mimo to nadal nie wiesz, w jaki sposób poradzić sobie z niegrzecznym, wrzeszczącym wniebogłosy dzieckiem, sięgnij po ten wyjątkowy, przejrzysty poradnik - rozwiązania problemów wychowawczych są o wiele prostsze, niż myślisz. Autorka dowodzi, że to, co zwykle bierzemy za marudzenie i bezpodstawną agresję, wynika najczęściej z określonego etapu rozwoju mózgu i psychiki dziecka.
UWAGI:
Na okładce: O dzieciach w wieku 1-5 lat (ale nie tylko). Oznaczenia odpowiedzialności: Isabelle Filliozat ; ilustracje Anouk Dubois ; tłumaczyła Monika Wenta-Hudziak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 631453 od dnia 2024-04-06 Wypożyczona, do dnia 2024-06-05
Książka Przedszkolaki a agresja w programach telewizyjnych dla dzieci podejmuje problematykę dotyczącą czynników społecznych warunkujących przejmowanie przez dzieci w starszym wieku przedszkolnym agresywnych zachowań prezentowanych w dedykowanych im programach telewizyjnych. Wśród dużej grupy mediów elektronicznych szczególne miejsce zajmuje telewizja. Jej dostępność i liczba odbiorców sprawiają, że stanowi ona medium dominujące w codziennym życiu i wywierające duży wpływ na dorosłych i dzieci. Kontakt dziecka z telewizją zaczyna się bardzo wcześnie, a czas poświęcony na jej oglądanie coraz bardziej się wydłuża. Z jednej strony jest on pozytywny - telewizja jest ważnym źródłem wiedzy z różnych dziedzin, poszerza zakres pojęć, wzbogaca język. Z drugiej może wpływać destrukcyjnie na zachowanie i emocje dzieci (powodując wzrost agresji czy inne zachowania nieakceptowane społecznie). Dziecko w wieku przedszkolnym nie potrafi jeszcze oddzielać świata fikcyjnego od realnego. Wierzy, że świat jest taki, jaki ogląda w telewizji. A ponieważ małe dzieci uczą się przez naśladownictwo, mogą brać przykład z oglądanych bohaterów. Może to prowadzić nie tylko do wzrostu agresji u dziecka, ale też do usprawiedliwiania własnych agresywnych zachowań. Stąd zasadne wydaje się poszukanie odpowiedzi na pytania: Jakie czynniki społeczne warunkują przejmowanie przez dzieci agresywnych zachowań prezentowanych w programach telewizyjnych dla dzieci? Na ile czynniki rodzinne, czynniki związane ze środowiskiem rówieśniczym czy miejscem zamieszkania warunkują przejmowanie takich zachowań przez dzieci w starszym wieku przedszkolnym?
Fascynująca opowieść o najsłynniejszej substancji chemicznej w naszym organizmieJuż od starożytności ludzkość podejrzewała, że typowo męskie zachowanie połączone jest jakoś z jądrami. Inaczej nie byłoby eunuchów na cesarskim dworze w Chinach ani "eliksirów młodości" w dziewiętnastowiecznej Europie. Współczesna nauka stawia sprawę jasno: testosteron jest potężną siłą kształtującą nasze społeczeństwo i to on odpowiada za różnice w wyglądzie i zachowaniu między płciami.
Fascynujące badania na zwierzętach, od szympansów przez jelenie po jaszczurki, pokazują, że to właśnie wysokie stężenie testosteronu pomaga samcom wyeliminować konkurencję. Mężczyźni nie są tu wyjątkiem. Autorka podkreśla jednak, że testosteron współdziała z genami i uwarunkowaniami kulturowymi, prowadząc do różnorodnych zachowań męskich i kobiecych, a lepsze zrozumienie tych mechanizmów pozwoli nam zbudować sprawiedliwsze, bezpieczniejsze społeczeństwo.
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Carole Hooven ; przełożyła Maria Smulewska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Zwrócona ale zarezerwowana. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Publikacja powstała z myślą O potrzebach tych pedagogów (nauczycieli, wychowawców, opiekunów), którzy borykają się z rozmaitymi trudnościami w relacjach z podopiecznymi i w socjoterapii szukają inspiracji do swojej pracy wychowawczej. Książka zawiera propozycje pracy z dzieckiem, jednak należy pamiętać, że podstawowym warunkiem projektowania zajęć socjoterapeutycznych jest diagnoza dziecka oraz wnikliwa analiza warunków jego życia (tj. kontekstu zaburzonych zachowań).
W pierwszej części opracowania zamieszczono opis najważniejszych sposobów postępowania diagnostycznego, uwzględniającego indywidualne konteksty życia dziecka i jego problemy. Natomiast w części drugiej znajdują się scenariusze zajęć socjoterapeutycznych do pracy z dziećmi agresywnymi, przeznaczone dla dwóch grup wiekowych uczniów (6-9-letnich oraz 10-12-latków). Proponowane bloki zajęć inspirowane są wieloletnimi doświadczeniami dydaktycznymi i terapeutycznymi Autorek w pracy z dziećmi i młodzieżą.
